Αραράτ

(Ararat). Βουνό (5.165 μ.) της ανατολικής Τουρκίας, που υψώνεται ανάμεσα στις κοιλάδες του Αράξη στα Β και του Ζανγκμάρ στα Ν, κοντά στα σύνορα με τη Δημοκρατία της Αρμενίας. H τουρκική ονομασία του είναι Άγκρι Νταγκ Μπουγιούκ (Αgri Dagi Bϋyϋk), δηλαδή Μεγάλο Α., σε αντιδιαστολή με το Άγκρι Νταγκ Κιουτσούκ (3.900 μ.), δηλαδή Μικρό Α., που υψώνεται σε μικρή απόσταση στα ΝΑ. To Α. είναι ένας τεράστιος ηφαιστειακός κώνος σκεπασμένος στα ψηλότερα σημεία του με χιόνια και πάγους, ο τελευταίος μιας σειράς ηφαιστειακών κρατήρων, που απλώνονται προς κατεύθυνση ΝΔ-ΒΑ κατά μήκος ενός παλαιού ρήγματος του γήινου φλοιού, στο χαμηλότερο τμήμα του οποίου υπάρχει η λίμνη Βαν. Το Α. θεωρείται ιερό βουνό από τους Αρμενίους. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη (Γένεσις 8,4), η Κιβωτός του Νώε σταμάτησε μετά τον κατακλυσμό στο Α. Το χωρίο αυτό δεν αναφέρεται σε ένα καθορισμένο βουνό, αλλά στην περιοχή που είναι γνωστή ως Ουραρτού και αντιστοιχεί στη σημερινή Αρμενία. Το Αραράτ, το ψηλότερο όρος του Κουρδιστάν, είναι σκεπασμένο από αιώνια χιόνια. Στις πλαγιές του οι Κούρδοι βόσκουν τα κοπάδια τους (φωτ. E. Turri). Φωτογραφία του όρους Αραράτ από δορυφόρο της NASA, τον Σεπτέμβριο του 1994, από ύψος 262 χλμ. Διακρίνονται και οι δύο ηφαιστειακοί κώνοι, του Μεγάλου (δεξιά) και του Μικρού (αριστερά) Αραράτ (φωτ. ΝΑSA, earth.jsc.nasa.gov).